Bas

Van welke klachten had je last voordat je hulp zocht? 

Van jongs af aan heb ik last van somberheid, vermoeidheid en onzekerheid. Ik was sociaal schuw. Ik ben gevoelig voor wat anderen van me vinden en afhankelijk van de waardering van anderen, zoals van een partner. Als ik waardering kreeg, dan voelde ik me een tijdje goed. Ik zocht naar lichamelijke verklaringen voor mijn vermoeidheid, maar uit testen bij de huisarts kwam geen oorzaak naar voren. Lange tijd lukte het me, om met deze klachten te leven zonder hulp. 

Wat was het moment waarop je besloot om hulp te zoeken? 

Het ging mis met mijn relatie en van het ene op het andere moment kon ik ineens niets meer. Ik kon niet meer werken en ook niet meer thuis zijn. Ik vluchtte weg van mijn vrouw en kind. Ik schaamde me dat het niet meer ging en ik vond dat ik faalde. 'Ik kan niks en ik heb niks bereikt', dacht ik. Ik zag alles zwart en negatief. Het ging nooit echt goed met me, maar nu was ik dieper dan ooit gevallen. Het gevoel gefaald te hebben hing als een molensteen om mijn nek. Ik was bang dat ik mezelf iets zou aandoen. Mijn familie wilde me wel helpen, maar kon me niet helpen. Er was meer nodig. 

Welke stap heb je als eerste gezet om hulp te zoeken? 

Ik ben zelf naar de huisarts gegaan. Ik kreeg medicijnen aangeboden tegen de somberheid, maar dat wilde ik niet. Ik schaamde me om medicijnen tegen een depressie te slikken. De eerste hulp bestond uit gesprekken met de praktijkondersteuner en later een eerstelijnspsycholoog. Ook heb ik groepstrainingen gevolgd, maar mijn depressieve stemming ging niet weg. 

Welke hulp heeft jou geholpen? 

Uit een gesprek met een psychiater van de specialistische ggz bleek dat er meer aan de hand was dan een depressie. Ik werd gediagnostiseerd met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis met trekken van borderline- en afhankelijkheidsstoornis. Mijn depressie ging niet over met de gebruikelijke behandeling. Ik ben bij de specialistische ggz intern in groepstherapie geweest en heb daar verschillende therapievormen gekregen. Dat heeft me geholpen om te veranderen. Niet langer me afhankelijk opstellen, maar beseffen dat ik het zelf moet doen. De verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven. Dat kan wel moeilijk zijn als je een depressie hebt. Toen ik weer gedachten aan zelfmoord kreeg, besloot ik toch medicijnen te nemen. Therapie en medicatie hebben me geholpen het leven weer te zien zitten. 

Heb je een tip voor iemand die zich herkent in jouw klachten? 

Ik heb moeten leren zelf de regie te nemen voor mijn leven. Ik zat eigenlijk te wachten totdat iemand me kwam helpen. Wacht niet totdat iemand je komt helpen, maar vraag zelf hulp. Ondanks mijn sociale schuwheid vond ik het fijn om in groepstherapie te zijn. Van mijn therapiegroep heb ik veel steun gehad en erkenning. Ik ben gelukkig niet de enige met deze klachten.